|
Opening
15 april 14.00 uur Expositie
AKV/st.Joost |
-
Marij Hammer |
 |
Korry
Kremers: Angst Regeert.
Wij ervaren onze maatschappij, maar ook onze directe omgeving steeds vaker als onveilig. Als we de media mogen geloven schuilt er overal gevaar en is het belangrijk onszelf tegen alle mogelijke gevaren en dreigingen te beschermen. Maar klopt dit beeld wel met de ‘werkelijkheid’? In hoeverre worden wij door de media en de politiek hierin gemanipuleerd? Veroorzaakt ons massale angstgevoel niet vanzelf een krampachtige en onveilige maatschappij? |
| Angst
Regeert. Angst zaaien creëert Macht. |
 |
Marij Hammer balanceert in haar werk op het spanningsveld van het iets en bijna niets. Ze zoekt de leegte in de volte van wat ze van dag tot dag in het leven tegenkomt. Daarin geeft ze zichzelf speelruimte het concrete in een ander licht te zetten. |
 |
Annemieke Oomens werkt regelmatig met pulserende lijnen op papier, die worden aangewend voor een plaatsbetrokken werk. Het zijn interferentiepatronen, overmatige prikkelingen in beeldende (en vaak ook akoestische) vorm die de lijfelijke beleving van de concrete ruimte die het werk beslaat, beïnvloedt. Zij plaatst daarmee vraagtekens achter het hier, het nu en de authentieke ervaring. Tijdens deze presentatie zal een werk te zien zijn waarbij zij uit gaat van het materiaal om haar intense prikkelingen te verbeelden. |
 |
Dorien de Wit is gefascineerd door de plaats en het moment waar het één ophoudt en het ander begint. Waar ligt de grens van wat wij nog wel en wat wij niet meer bevatten? Waar houdt de lucht op? Waar houdt begrijpen op? Is er een uitweg uit onbegrijpelijke situaties? In haar werk zoekt zij naar een manier om dit tastbaar te maken. |
 |
Joris van der Vleuten ziet betekenis als een mogelijkheid: hij vertelt in zijn werk geen verhaal, maar onderzoekt daarvan de bestaansvoorwaarden. Formele associaties zijn daarbij even geldig als inhoudelijke en contextuele interpretaties zijn net zo steekhoudend als die 'ins Blaue hinein'. |
 |
Meyke de Leeuw heeft de verbondenheid met het landschap weer teruggevonden door middel van een andere manier van kijken. Het plastic, de kassen en de windmolens is ze gaan accepteren en waarderen. Ze heeft ze een nieuwe plaats gegeven in het landschap en ziet het niet meer alléén als storend en vervuilend. Door middel van haar werk wil ze de harmonie en tegenstelling in het landschap vastleggen. |
 |
Ronald Saeijs onderzoekt in zijn werk hoe wij betekenis geven aan dingen om ons heen. Hij gebruikt daarvoor alledaagse, massageproduceerde materialen: materialen van nu en ‘van niks’. In deze expositie toont hij objecten aan de muur die gemaakt zijn vanuit een verwondering over hoe aanverwante objecten zoals schilderijen betekenis krijgen. |
| zonder
titel cement in en potlood op meubelplaat 17,5 ¥ 30 cm |