INSTALLATIES EN GLAS-OBJECTEN
Installaties en
Glas-objecten
Kees van den Boogaart
Expositie 13 mei t/m 29 mei 2005
bij ARTOTS Melkfabriek, Guldenvliesstraat 4H Den Bosch
Open do t/m zo van 13.00 tot 17.00 uur.
Opening 13 mei om 17.00 uur
Van 13 t/m 29 mei heeft ARTOTS de expositieruimte beschikbaar gesteld
aan Kees van den Boogaart. In deze expositie heeft Kees ook historisch
materiaal van De Melkfabriek verwerkt in zijn installaties.
Jacqueline Kostermans tijdens de opening.
De bronnen van Kees van den Boogaart
De installatie ‘Bronnen’ is een houten kast, bewerkt met prints in glas en bijenwas, waarin 16 monitoren gebouwd zijn. Deze vertonen reeksen afbeeldingen. De toeschouwer kan kiezen welke reeks hij wil zien en bepalen hoe snel de beelden voorbijflitsen. Hij bedient de monitoren door aan een vliegwiel te draaien. Kees van den Boogaart filmde en fotografeerde projecten, performances, etentjes, bedden, koelkasten en meer van kunstenaars in de Melkfabriek, V2 en op andere locaties.
Vijftien jaar geleden was de Melkfabriek een belangrijke plek voor Van den Boogaart. Een inspiratiebron die hem ertoe bracht autonoom kunstenaar te worden. De Melkfabriek is intussen veranderd. Volgens Kees uniformer en niet langer een vrijplaats. Dat laten een aantal van de afbeeldingen ons zien.
Een
ander werk is de afbeelding van de meest oorspronkelijke bron, het brein.
Een MRI scan van de hersenen van de kunstenaar tolt op het scherm van een
pc door een boomstam. Persoonlijker kan het niet, toch is het medium ultiem
hightech.Hij De bronnen zitten hem op de huid. Dat wil Kees van den Boogaart ons laten zien. Maar dat niet alleen. Hij worstelt - degenen die hem kennen weten dat goed - ook met tegenstellingen zoals verleden en heden, snel en langzaam, organisch en mechanisch, vergankelijk en duurzaam. Vuur, bijenwas, hout, digitale technieken, films en foto’s drukken het gevecht tussen tegenstellingen uit in materie. De beoogde eindstand is nul – nul.
spreekt in termen van warmte, oorspronkelijkheid en kracht om natuurlijke materialen te karakteriseren. ‘Ik wil iets toevoegen aan die primaire materialen en zoek naar manieren om beelden zo te presenteren dat ze overtuigen. Als ik eenmaal begin te bouwen, dan beïnvloedt alles elkaar en verdwijnt de ratio.’
Vroeger bracht hij zijn werk naar de mensen. Hij bouwde installaties van afvalmateriaal op festivals en in kraakpanden. De tijd is anders. Veiligheidsvoorschriften dringen vrijheid terug. De ijzersloop is gesloten. Op de stort mag je niet meer komen. De kunstenaar mort. Maar morren helpt niet.
Vijftien jaar geleden ging Kees van den Boogaart in de Melkfabriek over van registreren naar scheppen. Nu is scheppen niet langer genoeg. We hebben behoefte aan betrokkenheid, aan uitdrukking, aan verwarring over wat waar is. We moeten anders leren kijken. Koppen boven het maaiveld!
Caro Sicking